Eerst ruimte.
Dan rust.

Ik zie zoveel mensen vastlopen.

Werknemers die zich regelmatig overprikkeld voelen, gejaagd, moeilijk in slaap vallen en niet meer weten hoe te ontspannen.

Onze levens zitten vol. Propvol. Als het niet met werk is, dan is is het wel met continue stroom aan prikkels die we via alle schermen binnenkrijgen. Hoe leuk dit soms ook is, ons lijf en ons brein krijgt nooit rust. Er is zelden tot nooit een moment van niets tussen alles wat we doen. En als dat er perongeluk wel is, dan vullen we dit  al snel op.

Wat we nodig hebben is het besef dat ons leven een ritme nodig heeft. Ruimte tussen onze bezigheden zodat er punten en komma’s ontstaan in onze dag. Tussenruimte noem ik dat. Dit zorgt niet alleen voor meer rust, maar vooral voor meer betekenis, connectie en creativiteit.

Ik laat me inspireren door de eeuwenoude Japanse filosofie van ‘ma’ 間, een term die zich laat vertalen als ‘de betekenisvolle leegte tussen dingen of bezigheden’. De diepgewortelde waardering voor leegte zie je in Japan bijvoorbeeld terug in de bewuste stiltes tijdens een gesprek of in de typische Japanse zentuinen, kunst en architectuur.

De leegte of de tussenruimte is net zo belangrijk als alles eromheen; het is essentieel om het grotere geheel betekenis te geven. Dat is de belangrijkste les die ik uit ‘ma’ haal. En dat betekent dat we onze kijk op die zogenaamde ‘lege’ momenten tussen alles wat we doen mogen herzien. “Ma’ is magisch. En een leven zonder voldoende tussenruimte of ‘ma’ zorgt ervoor dat mensen niet op hun best zijn, of uitvallen.

Mijn boek over de magie van ‘ma’ verschijnt in juni 2025 bij uitgeverij Samsara.